O OKFA
Ogólnopolski Konkurs Filmów Niezależnych im. Prof. Henryka Kluby
Ogólnopolski Konkurs Filmów Niezależnych im. Prof. Henryka Kluby – OKFA – jest najstarszym w Polsce (przed nami już 71. edycja!), nieustannie rozwijającym się projektem zorientowanym na kino spoza oficjalnego obiegu dystrybucyjnego. Część konkursowa wydarzenia adresowana jest do twórców amatorów, filmowców niezależnych oraz do studentów szkół filmowych. Jej celem jest stymulowanie i promowanie offowego ruchu filmowego oraz prezentacja najnowszych dokonań w niekomercyjnym nurcie kina. Co ważne, OKFA to więcej niż kilkudniowa akcja realizowana w corocznym trybie, ale proces, w którym kontynuuje się podjęte działania i utrwala zamierzone rezultaty. Wydarzeniami towarzyszącymi są m.in. wystawy o tematyce filmowej, warsztaty, pokazy specjalne, koncerty, spotkania z artystami, w których uczestniczy corocznie ok. 1000 osób. Organizatorem jest Centrum Kultury i Sztuki w Koninie, Patronem Artystycznym Szkoła Filmowa w Łodzi oraz Instytut Filmu, Mediów i Sztuk Audiowizualnych UAM w Poznaniu.
Nie wahamy się twierdzić, że OKFA to nie jeden z wielu festiwali, ale przedsięwzięcie o rzetelnej podbudowie merytorycznej, którego jednym z ważniejszych założeń jest kontynuowanie misji popularyzatorskiej, czyli przybliżenie wartościowych produkcji szerszemu i zróżnicowanemu gronu widzów w ciągu całego roku (stały filmowy cykl „Środy z kinem niezależnym” czy międzyfestiwalowa współpraca partnerska stanowią niejako łączniki pomiędzy kolejnymi edycjami festiwalu). OKFA to rozpoznawalna marka, trafnie identyfikowana w środowisku filmowym, do której przyznają się najwięksi. Krzysztof Zanussi doskonalił na tym konkursie swój warsztat jeszcze jako filmowiec amator, by po kilku latach zasiadać w gronie jurorskim. Warto odnotować, że pierwsze kroki stawiał tu chociażby koninianin Radek Ładczuk – obecnie wzięty operator – autor zdjęć do m.in. „Sali samobójców”, „Jesteś Bogiem”, „Chłopów” czy międzynarodowych produkcji. Śledząc bogatą historię festiwalu wśród konkursowych produkcji odnajdujemy nazwiska takich twórców jak np.: Wojciech Staroń, Marcin Ziębiński, Marek Lechki, Katarzyna Klimkiewicz, Bodo Kox, Konrad Aksinowicz.
To niezwykle istotny wyróżnik, biorąc pod uwagę fakt, że obecnie mamy w Polsce ok. 90 festiwali filmowych. OKFA pokazuje drogę od amatora, poprzez studenta do zawodowca. Wśród głośnych nazwisk młodych twórców, których profesjonale debiuty (lub drugie filmy) zostały w ubiegłych latach dostrzeżone i docenione są: Kuba Czekaj („Baby Bump”, „Królewicz Olch”), Paweł Maślona („Atak paniki”, „Kos” – Złote Lwy w Gdyni 2023), Piotr Domalewski („Cicha noc” – Złote Lwy w Gdyni 2017), Bartosz Kruhlik („Supernova”), Bartosz Blaschke („Sonata”), Aleksandra Terpińska („Inni ludzie”), czy ostatnio Damian Kocur („Chleb i sól”, „Pod wulkanem” – nominacja do Oscarów 2024.) i Klaudiusz Chrostowski („Ultima Thule”).Wszyscy są laureatami OKFA.
Wreszcie OKFA to sięganie do imponującej historii polskiego filmu i jego najlepszych wzorców również poprzez stałą obecność jego patrona – prof. Henryka Kluby. Patronat artystyczny nad festiwalem sprawuje Szkoła Filmowa w Łodzi. Jej wykładowca – krytyk filmowy Łukasz Maciejewski, który jest Przyjacielem konińskiego festiwalu, tak o nim mówi: „tu się przyjeżdża, żeby – po pierwsze, spotkać się z entuzjastami kina (…), a po drugie, żeby rozpoznać nazwiska, o których ja – jako dziennikarz filmowy i krytyk – prawdopodobnie będę pisał za 5-10 lat”. Konin upodobał też sobie aktor Krzysztof Majchrzak – od ponad dziesięciu lat krzepiąc swoją postawą niezależnego ducha tego przedsięwzięcia.
Warto wspomnieć, że corocznie wydarzenie wspierają Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Polski Instytut Sztuki Filmowej oraz Samorząd Województwa Wielkopolskiego, co potwierdza rozpoznawalną oraz istotną tożsamość OKFA na mapie festiwali filmowych w Polsce.

HENRYK KLUBA (1931-2005) – reżyser filmowy, aktor, producent filmowy oraz pedagog i wieloletni rektor . Urodził się w Przystajni koło Częstochowy. Ukończył Studium Teatralne w Częstochowie, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, ukończył tam reżyserię w 1959 roku. Od 1967 roku był pracownikiem naukowym w łódzkiej filmówce. W latach 1978-81 i 1993-96 był dziekanem wydziału reżyserii, a w latach 1982-90 i 1996-2002 rektorem tej uczelni. Jako reżyser debiutował w 1966 roku filmem „Chudy i inni”, za który otrzymał nagrodę PWSF im. Andrzeja Munka za najlepszy debiut roku.
W jego reżyserskim dorobku są m.in. filmy: „Szkice warszawskie”, „Doktor Ewa”, „Pięć i pół bladego Józka”, „Sowizdrzał Świętokrzyski”. Jako aktor debiutował wcześniej, grając m.in. w kilku szkolnych filmach Romana Polańskiego, m.in. w kultowych „Dwóch ludziach z szafą”. Grał w większości reżyserowanych przez siebie filmów.
W wywiadzie dla Filmforum powiedział kiedyś: „Łączenia szczerości z dyscypliną, pięknych myśli z zasadami techniki – tego życzę moim filmowcom niezależnym, których filmy zawsze tak chętnie oglądam”. Oglądał chętnie, wnikliwie i z życzliwością, a potem chętnie rozmawiał. Dlatego tak często zapraszany był do składów jurorskich festiwali filmów amatorskich i niezależnych. W Koninie przez 9 lat był przewodniczącym Jury.